Ο Γιώργος
ψηλός, μελαχρινός, αδύνατος,
από εμένα μεγαλύτερος
μου έδωσε ένα βιβλίο του Τσέχωφ•
το ξεκοκάλισα
όταν όλα μας τέλειωσαν
σκέφτηκα την προοικονομία
της κίνησής του:
η αγάπη μας ήταν μια καλοστημένη φάρσα
χρόνια μετά βρεθήκαμε σε
ένα ξεχασμένο τηλέφωνο
θυμήθηκε πως με αγαπούσε
εγώ ήμουν μόνη, λυπημένη
θα έβγαζα εισιτήρια
θα είμασταν μαζί
ευτυχώς με σταμάτησε το στόλισμά του•
-είσαι ένα κομμάτι κρέας
-ποιος ξέρει σε πόσους άνοιξες τα πόδια σου
όλα αυτά τα χρόνια
έμεινα στο κενό του ακάλυπτου
με τη φωνή του ,στριγγή,
στο αυτί μου
τίποτα δεν κατάλαβε αυτός
απ’ τον Γλάρο.