Την πρώτη φορά είχες γυρισμένη την γυμνή σου πλάτη
τα δάχτυλά μου λίγα εκατοστά από το κορμί σου
δεν έφταναν δέρμα
Στο χάδι είσαι τόσο απρόσιτος
είπα πριν ξυπνήσω
Τη δεύτερη φορά ήμουν τόσο ψηλή
κοίταζα κάτω τη μαύρη φούστα που με τύλιγε
Κρατούσες ένα τεράστιο σκουριασμένο ψαλίδι κι εργαζόσουν
κόβοντας κυκλικές λωρίδες υφάσματος
Διέγραφες ακούραστα σπαρακτικές τροχιές ολόγυρά μου
Έβλεπα την πλάτη σου και
κάτι χοντρές στάλες ιδρώτα που λίμναζαν δίπλα στα πέλματά σου
ήθελα να τις γλείψω όλες
Τα όνειρα που βλέπω ζωντανεύουν
σου είπα και ρώτησα πριν ξυπνήσω
-τι πιο δραματικό από το να μη μπορείς να ζεις με κάποιον που σου αρέσει;
-Πιο δραματικό είναι να ερωτευτείς αυτόν τον κάποιον απάντησες σκληρά
κρατώντας ακόμα το ψαλίδι
Την επόμενη μέρα σταμάτησαν να χορεύουν
τα μαύρα σου γράμματα στην οθόνη
κάθε ψαλιδιά ξάκρισε το θαμπό πρόσωπό σου σε μαύρες υφασμάτινες λωρίδες
Σταμάτησα κι εγώ να φτύνω τα σπαράγματά μου
Η απόσταση μεταξύ μας έμοιαζε
ξαφνικά τόσο μεγάλη
όσο η Αμερική.