Φύγανε κι έμεινα εδώ με την ικανοποίηση πως κατάφερα ν'αντιμετωπίσω τον παρανοϊκό τροφαντό προϊστάμενο,ένα πιάτο ντελικάτα κομμένα βραστά κολοκυθάκια - καροτάκια, πέντε φέτες γαλοπούλα-καπνιστή-υφαντήςσημαίνειποιότητα και τη χαρά που μπορώ να την ταΐσω στο σκύλο.Με ανάσες κοφτές με παρακολουθώ να σέρνω τα μποτάκια ως τον καναπέ, να στρογγυλοκάθομαι.Le mépris, για πρώτη επαφή με τον Godard.Τι ωραίο υποβλητικό επίθετο.Γεννήθηκε ,σκέφτομαι, για να μνημονεύεται.Όπως όλα τα στρογγυλά ονόματα και πρόσωπα.Τα στρογγυλά σαν ντομάτες και πορτοκάλια.Αν είσαι αυγό δεν κυλάς.Απλά κάποια στιγμή ραγίζει το τσόφλι σου.Θα μετράω μέρες μοναξιάς πάλι.Σχεδιάζω από τώρα πράματα ,να τις παραφουσκώσω,να μη μου ζητάνε άλλο μερίδιο ψυχικό.Γιατί πόσο ν'αντέξω.Φωτογραφίες κι εκθέσεις φωτογραφίας.Σινεμά και ταινίοπροβολές στο σπίτι.Βιολογία.Και κάνα καφέ στο μέλι.Πρόγραμμα και ασπίδες εναντίον της, λοιπόν.Και το ψυγείο μου να μην ξεχάσω να γεμίσω.Να μου μαγειρεύω.Να με προσέχω.Να μην καταπέσω,να μην υποπέσω,να μην εκπέσω στο κενό της μοναξιάς.
Ας ξεβουλώσω τη μύτη κι ας μιλήσω σωστά.Ας μιλήσω δυνατά.Θα σε φοβίσω ,εσένα.Που κρύβεσαι μισερή κάτω απ'το χαλάκι της πόρτας έτοιμη να μπουκάρεις απρόσκλητη, στα πνευμόνια, στο κρεβάτι, στον καναπέ, σε όλα τα "μου" και τα "είναι",στην άδεια κατσαρόλα και στην μισαρχινισμένη κούπα του καφέ.Οι κόμποι σου είναι λίγοι αυτή τη φορά και δεν θα με δέσουν.Και το νερό που πίνω πολύ, έχει μια επίγευση δύναμης,αρκετή για να πνιγείς σε τοξικά γαστρικά υγρά.