Δεν ήθελα ποτέ να την καλέσω 
έγινε από άγνοια
τα συμπεράσματα ήταν δικά της 
να τα διαθέσει όπως επιθυμεί 
δεν με νοιάζει τίποτα γιατί πια
άγγιξα τον θάνατο με τα χέρια
σαφώς υπάρχω 
χωρίς εκείνη 
αφού μου είναι μια άγνωστη 
που απλώς για χρόνια έτρεφα 
σαν φίδι του φόβου 
πως θα χάσω την αγάπη μου
Το μυαλό χάνεται και χαλάει κάτι φορές 
Έτσι και το δικό μου χάλασε 
στα νιάτα μου απ΄τον πολύ θάνατο
και ζούσα σαν νεκρή για χρόνια 
μέχρι να βρω την αγάπη μου 
που για κακή μου τύχη 
είχε αγαπήσει και αγαπηθεί τόσο ισχυρά 
όλα αυτά έμελλε να βγουν μπροστά στα μάτια μου, 
να τ' αντικρύσω και να φοβηθώ ανόητα 
πως θα χάσω αυτόν που αγαπώ 
όχι από θάνατο αυτή τη φορά μα
από μια παλιά του αγάπη
τα προκάλεσα όλα 
πληγώθηκα, έγινα μια σκιά
έγινα ο φόβος ο ίδιος 
κι έρπειν προχωρούσα  
πίσω από κάτι που ονόμαζα ζωή
αναζητώ καιρό τον αληθινό μου εαυτό 
τον άφησα τόσο παρατημένο 
σε μια σκιώδη γωνία
που πάγωσε