Είσαι ένα όνομα σε ένα κουδούνι
το χτυπάμε με λύσσα
πατζουρόφυλλα κλειστά
Είπαν πως έτρεχες
η λέξη ήταν βοήθεια
κανείς δεν διάβασε τα χείλια σου
Είπαν πως δεν μπορούσες
ανάσα να πάρεις
Πως σε χτύπησαν τόσο πολύ
Είπαν και λένε για σένα
μα ξέχασαν να πουν αυτοί
που σε μίσησαν και σε σκότωσαν :
"Δεν μας έκανε τίποτα.
Απλώς είμαστε φασίστες
απλοί άνθρωποι, απλοί φονιάδες"
Μέχρι να έρθουν τα δικά μας
χρόνια θα φωνάζουμε
κι αστέρια θα σκορπάμε
Ο ουρανός θα γίνεται ροζ
κι αυτοί οι μισοί άνθρωποι
θα πνίγονται με τριαντάφυλλα
οι εφιάλτες θα τρέχουν
ο ύπνος τους κοφτός
μέχρι τον δικό τους θάνατο
στο τέλος πάντα
οι χαμένοι
τα παίρνουν όλα.