ένα μικρό λάθος που αναγνωρίζω

Λάθος αν σε έκρινα
Συγγνώμη
αγάπη μου της ζωής και
του τέλους

Δεν θα αφήσω καμία μου αμφιβολία να επισκιάσει την έγνοια
και την λατρεία σου για μένα·
πως να εξηγήσω αλλιώς
την υπομονή
το νοιάξιμο
τη σκληρότητα
την υπερβολική ελευθερία
 που με προτρέπεις να έχω.

Τα δικά μου στερεότυπα
τα κλειστά μάτια με έβαλαν
σε δεινή θέση

δεν αναγνώριζα την αγάπη σου αφού
ήθελα μονίμως κι άλλη!
ήμουν αχόρταγη
σαν καρχαρίας και ηφαίστειο μαζί

Μα τώρα τέρμα
είμαι ένα τόσοδά ζελεδακι
στα χέρια σου, σε λερώνω
και με θες αχόρταγη
αγάπη που βιώνεται
καθημερινά