Είσαι υλικό ονείρων
ο ένας που ήρθε για μένα
να με αγαπήσει και να με μισήσει
χωρίς όρια
είσαι ένας ουρανός
με περιβάλλεις και με πλακώνεις
δεν έχω πυξίδα για να δείχνει δρόμους
χωρίς εσένα
το χώμα και το νερό μου
πως θα μπορούσαν
να γίνουν μίγμα
χωρίς αγάπη
Είσαι αυτός που πάντα θα
με δέχεται όπως είμαι,
ετερόκλητη κι αντιφατική,
με βαθιά συναίσθηση του απόλυτου
απόκρυφου συναισθηματος μου
για σένα
Σου φτιάχνω στις όχθες μου ένα ξύλινο,
λιτό, ηλιόλουστο σπίτι
θα μας χτυπάει την πόρτα μόνο
η θάλασσα και οι άνεμοι
Κι εμείς εκεί θα θρεφουμε
την αγάπη μας σαν
πολύτιμο νερό
ο ένας που ήρθε για μένα
να με αγαπήσει και να με μισήσει
χωρίς όρια
είσαι ένας ουρανός
με περιβάλλεις και με πλακώνεις
δεν έχω πυξίδα για να δείχνει δρόμους
χωρίς εσένα
το χώμα και το νερό μου
πως θα μπορούσαν
να γίνουν μίγμα
χωρίς αγάπη
Είσαι αυτός που πάντα θα
με δέχεται όπως είμαι,
ετερόκλητη κι αντιφατική,
με βαθιά συναίσθηση του απόλυτου
απόκρυφου συναισθηματος μου
για σένα
Σου φτιάχνω στις όχθες μου ένα ξύλινο,
λιτό, ηλιόλουστο σπίτι
θα μας χτυπάει την πόρτα μόνο
η θάλασσα και οι άνεμοι
Κι εμείς εκεί θα θρεφουμε
την αγάπη μας σαν
πολύτιμο νερό