Σελίδες

πορεύσου και μη φοβάσαι



δεν γνωρίστηκαν ποτέ
δεν υπήρξαν σαν κάτι ζωντανό
η μια για την άλλη
μόνο κάτι ηλεκτρικό
χύθηκε στα χέρια εκείνη
την καυτή μέρα

Νόμιζε πως δεν πρόδωσε τίποτα
αλλά ο μορφασμός της την ασχήμηνε

θεώρησε πως με ύφος δικαστή
θα εξέδιδε τελεσίδικη
κατηγορία

κι ανάμεσα σε αυτούς που ξέρουν,
οι άνθρωποι του κενού,
-αυτοί που για λίγο υπήρξαν οικείοι-
στάθηκαν απέναντι
με μειδίαμα σαν
από μια Τζοκόντα παρμένο
και αγκίστρια κοροϊδευτικά
από εκείνη φτιαγμένα

όσα δίνει απλόχερα
επιστρέφονται
στην μορφή που τα έδωσε

-έτσι ξέρω

Αν η μία είναι ο Πικάσο
η άλλη  είμαι ο Μοντιλιάνι.
μίμηση καμία
ταύτιση ανύπαρκτη