κρύφτηκε
Σ’ένα
βοκσβάγκεν λευκό
με
δίχως ουρανό
Είπε
πως
τα
‘ζησε όλα μέσα στο λίγο
και
πως η υπομονή είναι
το
πιο λαίμαργο ζώο του βασιλείου:
είχε
τόσο κουραστεί να την ταΐζει
μέχρι
τη στιγμή που.
Κανείς
δεν θυμάται τ’ όνομά του
μόνο
πως ήταν ένας δειλός σοφός
με
πόδια σαν ρίζες
και
θα΄ θελα να μου ‘χε εξηγήσει γιατί
όμως
οι πράξεις δεν εξηγούνται
όταν
επιθυμούμε να μας μοιάζουν.