Σελίδες

lapsus memoriae



Τις χειρότερες σκέψεις δεν τις είδε
έγιναν μόνες, στιγμιαία σε πνιχτό σκοτάδι
από τον ίδιο λαμπρό νου που αγαπάει
αμφιβολίες και σιωπή τυλίχτηκε παλτό
τραβώντας τα μανίκια υποτάχτηκε
δεν είναι ούτε μοίρα ούτε τύχη
είναι έτσι τα πράγματα
επανάληψη εβδομαδιαίως και χάνει πόντους
την τελευταία φορά είχε το ύψος ενός χρονιάρικου αρνιού
ταχύτητα αιωνόβιας χελώνας , αργόσυρτο μυαλό αγελάδας
 συναισθήματα μεμψίμοιρου κύκνου και φωνή μάινας
"Δενείμαιαυτόπουέφτιαξεσμετοκουρασμένομυαλό"
πνίγηκε στην αντίφαση των σκέψεών του
χωρίς διάθεση να του συγχωρέσει το οτιδήποτε
στον πάτο της λίμνης φέγγιζε το μέχρι του.