Σελίδες

ημερολόγιο γάμου - 3 -

Μύριζες λουκάνικο που σου 'ψησα για βραδινομεσημεριανό και φτηνή γερμανική μπύρα. Ήμουν ιδρωμένη από το περπάτημα της μέρας κι είχα ξεχάσει το αποσμητικό. Αλλά θα έπαιρνα όρκο πως ήμουν άοσμη ή τουλάχιστον μύριζα εγώ. Σου πήρα τα χέρια και σε τράβηξα με δύναμη , να στηριχτείς καλύτερα, να ανασηκωθείς. Ανταποκρίθηκες χωρίς περιστροφές και φλυαρίες στο κάλεσμά μου και λίγη ώρα μετά το κεφάλι σου ξεκουραζόταν πάνω στα πλευρά μου. Είχαμε κι οι δυο την ίδια μυρωδιά. Πως γίνεται μετά από τόσα χρόνια μου λες; Όσα λάθη κι αν έχουμε διαπράξει στην πορεία, το μεταξύ μας μένει όρθιο και αληθινό και όμορφο. Και σ'αγαπάω σαν χθες. Κάθε φορά σαν χθες και λίγο παραπάνω.

Πήρα τις βέρες μας. Τις λευκές πεντακάθαρες βέρες μας.Τις κοιτούσα σαν να μην τις είχαμε διαλέξει μαζί , σαν να ήρθαν από ένα συννεφάκι, να προσγειώθηκαν πάνω στα γόνατα και νόμιζα πως κουδούνιζαν κιόλας.
Η κατακλείδα μας είναι αυτή. Εμείς. Μαζί. Μέχρι.

ημερολόγιο γάμου - 2 -

Μένει ένα κάτι παραπάνω από ένας μήνας. Στο μυαλό μου μπορεί να υπάρχει πια φως και ησυχία. Ακόμα και το διαρκές μου άγχος μαθαίνω να τιθασεύω χωρίς πολλή προσπάθεια. Δεν σκέφτομαι συνέχεια τί θα αλλάξει στη ζωή μου, στη ζωή μας γιατί ξέρω πως μεταξύ μας δεν αλλάζει κάτι. Σ'αυτό που νιώθουμε δηλαδή, δεν αλλάζει -τουλάχιστον προς το χειρότερο. Θέλω να πω μεταλλάσεται κάθε μέρα σε κάτι νέο που μέχρι τώρα έχει παρατηρηθεί πως είναι πιο άρτιο. Δεν μαλώνουμε σαν τους χαζούς, μόνο για τα απαραίτητα, ναι! Δεν βριζόμαστε και υπάρχει σεβασμός και αγάπη μπόλικη για να μας βγάλει για δυο ζωές ακόμα, έτσι θέλω να φαντάζομαι.Σου έχω συγχωρέσει τα πάντα, σε χωράω πιο πολύ από ποτέ και κάνω όλο και περισσότερο αληθινό χώρο για εσένα και για εμάς. Μόνο που τώρα τρέμω διπλά μην πάθεις κάτι. Αυτό μου βγήκε το ανεξήγητο, που το είχα δηλαδή κι από πιο πριν , όταν άρχισα να σε θεωρώ κομμάτι δικό μου, σάρκα μου που λένε οι πολλοί, τώρα όμως από τότε που συμφωνήσαμε πως θα συμφωνήσουμε να γίνουμε παντρεμένοι άνθρωποι, νιώθω ακόμα περισσότερη ανησυχία για εσένα. Συνειδητοποιώ πως δεν σε χορταίνω τόσες ώρες που λείπεις στη δουλειά, δεν κάνω καν αρκετά πράγματα για να σε περιποιηθώ όμως έχει γίνει μια φωτιά μέσα μου που λέει κάθε τόσο "αγάπα τον" κι άλλο κι άλλο κι άλλο. Οι βέρες μας - αυτές οι αληθινές βέρες που εσύ θέλησες να βρούμε και να χαράξουμε πάνω τους σημαντικές λέξεις - θα μας σφίγγουν τα δάχτυλα τις πιο κουρασμένες και βαριές μέρες, αλλά ξέρω πως θα είναι μια υπενθύμιση αυτό. Μια γλυκιά υπενθύμιση για τις σοβαρές μας αποφάσεις. Είμαι ήρεμη, νιώθω σιγουριά και μια παράλογη, άτρωτη, αναθεματισμένη ευτυχία.