υποχρεωτική ευδαιμονία*

Άμα δε μπορείς να θες όλα τα υποχρεωτικά αυτά συναισθήματα νιώθεις σκάρτος και κάπως ανάπηρος.Νιώθεις διαφορετικός μ' έναν άσχημο τρόπο.Ξέρω πως κάτι τρέχει με μένα από τότε που κλεινόμουν στο δωμάτιο και σκάλιζα τη βιβλιοθήκη του πατέρα με τα απαγορευμένα βιβλία.Είδα και διάβασα το Διαβάζοντας στη Χάννα στα 15 νιώθοντας πως ανακαλύπτω έναν κόσμο που είναι ρεαλιστικός και σκληρός και τόσο διαφορετικός από αυτόν της Ζέη και του Βερν ή του Άντερσον.Στα δύσκολα με θέλω.Αλλά φτάνω σε έναν κόμπο πριν φτάσω στον πραγματικό οργασμό.Βλέπω τα αγέννητα μωρά μου να υποφέρουν κι εμένα να ξερνάω άγχος μέχρι την παραγωγική ηλικία των 40.Δεν έχω σπάσει καθόλου στο πρόσωπο.Είμαι παιδί και όπως είπε κι ένας αγαπητός, είμαι η παιδική σου γυναίκα.Και ως τέτοια μπορώ να σε γλείφω από την κορυφή μέχρι τους μηρούς και τα γόνατα και να σου μαγειρεύω ό,τι θέλω χωρίς να ανησυχώ αν δεν σ' αρέσει.Η φαντασία μου κάνει όργια μέσα στην κατσαρόλα.Και πάνω στο κορμάκι σου.Σε παρακαλώ μην τρελαθείς πριν από μένα.Εμένα μ'αρέσει να φλερτάρω με την τρέλα και την κατάθλιψη.Το μυαλό μου αποζητάει τέτοια φαινόμενα μέσα στα δέκα χρόνια που βιώσε κάποιες εμπειρίες.Είναι ένα μυαλό κάπως πρόωρα γερασμένο,μαθημένο να σκέφτεται διαφορετικά και με μια τάση υπερβολής,ένα μυαλό που θέλεις ν'αγαπήσεις και να μισήσεις ταυτόχρονα.Είναι άνοιξη τώρα,τρύπωσε η άνοιξη μέσα στις έλικές του ,σφήνωσε κι όμως εγώ δεν το νιώθω.Προσπαθώ.Αγοράζω γλάστρες που σχεδιάζω να φυτέψω σε μωβ εταζέρες.Θα βάψω τον τοίχο στο προσκέφαλό μας στο χρώμα της πασχαλιάς.Θα περιμένω μια ανάσταση να έρθει να με γλυτώσει.Ένα νόημα βαφτισμένο σε φτηνό, ξεθωριασμένο κόκκινο κρασί,μια λειτουργία, μια μετάνοια,μια φαντασία να έρθει και να μου απευθυνθεί πριν βγάλω αφρούς από το άλικο στόμα μου, πριν ταρακουνηθούν οι βολβοί των ματιών και σωπάσουν.Μια ποίηση περιμένω αυτή την άνοιξη,εξαιρετική και ανυπότακτη.

*τίτλος από το ομώνυμο βιβλίο του Νόρμαν Μάνεα