Μου 'πες να γράψω.
τρυπούσα το μυαλό- με λύσσα -
μολύβι στιλπνό,λεπίδα,
λόγια αντάρες ,θυμός αλμυρός.
Στον κρόταφο οι σκέψεις
περιγελούσαν -τραγουδώντας.
Κι όταν η λογική ξεπέζεψε,
κάτι σαν χιόνι ξαπόσταινε στα μάτια.
Μου 'πες να γράψω
παραμύθι για δυο.
Δεν βρήκα να τ' ονομάσω
κάτι λιγότερο απ' το "μαζί".
Αφέθηκα·
κύλησα αιμάτινη
στις δικές σου φλέβες.
Πάγωσαν και σταματήσαμε·
σαν χρόνος να μην υπήρξε.