Σελίδες

alis

Καμιά Αλίκη δεν επιβιώνει σε καμιά γκρίζα πόλη.Για να γίνει αυτό χρειάζονται ένα σωρό ανορθόδοξοι,παράλογοι τρόποι.Μέθοδοι που πρέπει να εφευρεθούν,ν'αλλάξει η Αλίκη να γίνει λογική και καλοκουρδισμένη,να ισορροπήσει πια το αλίκιο συναίσθημα, να μην το προτάσσει,να μην εκρήγνυται μπροστά σε λέξεις και παρακεντήσεις, μπροστά σε τρομακτικές εξετάσεις που αποκαλύπτουν αθηρώματα.Εξάλλου κι η καρδιά είναι σαν τα ξυπνητήρια.Αν δεν την λαδώνει και δεν την κουρδίζεις , απλά σταματάει.Η Αλίκη πρέπει να τα συνηθίζει όλα αυτά, αν θέλει να λέγεται γυναίκα κι όχι κορίτσι.Αν θέλει να αντιμετωπίζεται ισότιμα, αν θέλει επιτέλους να πετύχει η τρομακτική φράση: διαχείριση άγχους.Αν θέλει να κατουράει και να μη φοβάται πως θα της πέσουν τα κλειδιά του αυτοκινήτου από την τσέπη
Η Αλίκη όμως είναι αληθινή κι ο εαυτός της μόνο κάτω από προβολείς τρώγοντας γλειφιτζούρια με γεύση κεράσι,χαμογελώντας στην Χίλντα,κουνώντας αρρύθμως τα πόδια καθώς εφάπτονται στο ντεμέκ ξύλινο πάτωμα.Και περιμένοντας να την φωτογραφίσουν.Και βλέποντας πως τότε ,σ'αυτές τις άυλες εικόνες είναι κάτι που αναγνωρίζει.Την παρακολουθώ να κάνει φιλότιμες προσπάθειες να χωρέσει τη μαγειρική και την καθαριότητα μέσα στη μέρα της.Έτσι μια τυπική της μέρα εκτός από τη δουλειά και την τακτοποίηση καινούριων ιδεών και λέξεων στα τσιπάκια της, θα περιλαμβάνει ένα πλυντήριο και άπλωμα ρούχων, μαγείρεμα νόστιμου,υγιεινού φαγητού,λίγο συμμάζεμα και ανά τρεις μέρες ίσως κάποιο λαχταριστό γλυκό.Η ζωή της είναι γεμάτη από ασχολίες που τις κατατάσσει χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των προτεραιοτήτων, όπως θα της υποδείκνυε ένας εγκέφαλος.Αγοράζει λουλούδια ας πούμε αντί για φρούτα.Άμα θέλει , οι τουλίπες τρώγονται, ενώ τα ακτινίδια δεν στολίζουν όμορφα το σαλόνι.Σήμερα γνώρισε και τον Σλάμερ, που σίγουρα ήταν πιο ψηλός από εκείνη και την ερωτεύτηκε παράφορα.Συνομίλησε με ευφράδεια και περιττά χαμόγελα, έδωσε πληροφορίες στα αγγλικά και τα ιταλικά.Ήταν χρήσιμα μα αύριο λήγει η σύμβασή της με τον ενήλικο βαρετό κόσμο.Αύριο επιστρέφει στη φούσκα της και επειγόντως στη χώρα του Brock.Το παραμύθι της δεν θα τελειώσει ακόμα.όσο στοιβάζονται εικόνες στο ομορφοκέφαλό της, θα μετανιώνει που άφησε να φανούν εδώ, μα δεν θα σταματήσει να γράφει.